ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ ദർശനം ഒഴിവാക്കി, നേരിട്ട ഞാൻ ചെന്നു... പുതിയ അനുഭവങ്ങളല്ലേ...നേരിട്ട് പഡിയ്ക്കാം.. ടിൻ ബിയർ രാവിലെ വലിച്ച് കയറ്റിയതു കൊണ്ട് നടത്തം നല്ല സ്പീഡിലാ...
അവളെ ഒരു ‘വേശ്യ’ എന്നൊന്നും വിളിയ്ക്കാമോ എന്നറിയില്ല... കാരണം എന്റെ മനസ്സിൽ വേശ്യ എന്ന പദം തെളിയുമ്പോൾ മുറുക്കി ചുമപ്പിച്ച ചുണ്ടുകളും, താഴ്ത്തി വെട്ടിയ ബ്ലൌസും, ഒരു ചുവന്ന സാരി അലസമായി ഉടുത്തിരിയ്ക്കുന്ന ഒരു മദാലസ എന്നായതു കൊണ്ടായിരിയ്ക്കാം.... ജർമ്മനി സ്വദേശം ആണെങ്കിലും ഇങ്ഗ്ലീഷിൽ നന്നയി കടുകു വറുക്കുന്നുണ്ട്... എന്റെ പ്രകൃതം കണ്ടതു കൊണ്ടാവാം ആ 18-20 വയസ്സുകാരി കിളിന്തു കൊച്ച്... ബിസിനസ്സിനാണോ വന്നത് എന്ന് ചിരിച്ച് ചോദിച്ചു... ഞാൻ ചിരിയ്ക്കണോ എന്ന ചിന്തയിൽ ഫോട്ടോ സൂത്രമെടുത്തതും ആവേശം മുറുകിയത് പോലെ അവൾ ഉടൻ തന്നെ ആചീകിയൊതുക്കാത്ത മുടിയിഴകൾ തഴുകി ചെരിഞ്ഞ് പോസ് ചെയ്യാൻ റെഡിയായി... എന്റെ അത്ഭുതം കണ്ടിട്ടാവാം അവൾ വീണ്ടും പറഞ്ഞു... I am ready.. take th snap!
ഫോട്ടോയ്ക്ക് ശേഷം ഒരു ആപ്പിൾ ജ്യൂസ്...അതിന്റെ സ്ട്രോ എടുത്ത് ദൂരെ കളഞ്ഞ് അവൾ നാലു സിപ്പിനു അകത്താക്കി... മനസ്സിലുള്ള ചോദ്യാവലി ചോദിയ്ക്കാൻ ഒരു ‘ആവേശം’ കൂടി ഞാൻ സിപ്പ് ചെയ്തു... ‘മേശ മര്യാദയ്ക്ക്’ ഞാൻ ബിയർ ടിൻ നേരെ നീട്ടിയതും അവൾ തലയാട്ടി....
ഞാൻ തുടക്കത്തിലേ അവളുടെ ചെറിയ പാവാടയെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചു...പത്ര പ്രവർത്ത്നത്തിലെ വിവരമില്ലായ്മയാകാം ചോദ്യങ്ങൾ എവിടെ തുടങ്ങണം എന്ന ശങ്കയ്ക്ക് കാരണം... അവൾ പറഞ്ഞത് ഞാൻ മലയാളികരിയ്ക്കുന്നു... “ഇത് എന്റെ ജോലിയ്ക്ക് ആവശ്യമാണു...ഓരോ ജോലിയ്ക്കും അതിന്റെതായ ‘ഡ്രെസ് കോഡ്’ ഇല്ലേ” ...ഞാൻ ഉടൻ തിരിച്ച് ചോദിച്ചു... ‘ഇതിനെ ജോലിയായി കണക്കാക്കാമോ?’ അവൾ ഒന്നു പൊട്ടിച്ചിരിച്ച് പറഞ്ഞു...... “പിന്നെ... ഇതിന്റെ പ്രതിഫലത്തിൽ അല്ലേ ഞാൻ ജീവിയ്ക്കുന്നത്....”
അപ്പോഴേയ്ക്കും ചുറ്റും ഒന്നു രണ്ട് ‘ചുള്ളന്മാർ‘ എത്തി നോക്കി, ലുട്ടാപ്പിയെ പോലെ തലയ്ക്ക് മുകളിൽ രണ്ട് വിരലുകൾ പൊക്കി കാണിച്ച് എന്തൊക്കെയോ കോക്രി കാണിച്ച് കടന്ന് പോയി... അവൾ വീണ്ടും ആപ്പിൾ ജ്യൂസ് വാങ്ങി വന്നു...
ഞാൻ അടുത്ത ചോദ്യം തുടങ്ങി... അല്ല, ഇവിടെ തന്റ്റെ ഈ ജോലി നിയമ വിരുദ്ധമല്ലേ? അവൾ ആപ്പിൾ ജ്യൂസ് താഴെ വച്ച് ബാഗിൽ നിന്നും ഏതോ കാർഡ് പൊക്കി എടുത്ത് പറഞ്ഞു “ ഞാനും ടാക്സ് അടയ്ക്കുന്നു... എല്ലാ മുറപോലെ...”
‘പോലീസിന്റെ പ്രശ്നമില്ലേ?’ എന്റെ ആകാംഷ അതായിരുന്നു.. അവൾ പറഞ്ഞു “ഉണ്ട്... അതിനൊക്കെ കസ്റ്റമെഴ്സ് വഴി കണ്ട് കൊള്ളും” ...
ഞങ്ങളുടെ കൊച്ച് വർത്തമാനം പൂർത്തിയാക്കും മുൻപ് ഒരു കട്ടുറുമ്പെന്നോണം ഒരു മണിനാദം അവളുടെ മൊബീലിൽ.... ഏതൊ നാലു വർത്തമാനത്തിൽ അവൾ ചിരിച്ചു,,,, പിന്നെ രണ്ട് ഓൺലൈനെ ‘കിസ്സും’...
അവൾ തല തിരിച്ച് പറഞ്ഞു.... “നാളെ രാവിലെ കാണാം... ഈ നാട് വിട്ട് അത് വരെ പോകില്ലല്ലോ അല്ലേ!, ഒരു തിരക്കുള്ള കസ്റ്റമർ വന്നിട്ടൂണ്ട്... അതാണു,.... ബൈ”
അടുത്ത് കണ്ട ഷോപ്പിൽ കയറി 2 ടിൻ ബിയർ വാങ്ങി ഞാൻ...... നാളെ രാവിലെ വരെ കാത്തിരിയ്ക്കാം...
No comments:
Post a Comment