ഞാനും വേശ്യയും ഇവിടത്തെ പാതി രാത്രികളും....

ഇവിടെ സൂര്യൻ അസ്തമിക്കുന്നില്ല എന്നു തോന്നുന്നു... പതിവിലും കെടാവിളക്കുകൾ പുഞ്ചിരി തൂകി... നഗരം വീട്ട് ഞാൻ നടക്കുകയാണു.... ആളുകൾ സൂക്ഷിച്ച് നോക്കുന്നില്ലെങ്കിലും അവർക്ക് എന്തോ എന്നെ കണ്ടിട്ട് ഒരു അസ്വസ്തത.... ചിലപ്പോൾ എന്റെ സംശയമാകാം... വഴിയിൽ കണ്ട കോയിൻ ബോക്സ് പോലെ ഉള്ള ഒരു പെട്ടിയിൽ നിന്നു ഞൻ എന്റെ ‘വേശ്യാ’ പെണ്ണിനെ വിളിച്ചു.... “നേരം ഇരുട്ടുന്നല്ലേയുള്ളു,,,, രാവിലെ എന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്” അവൾ അസ്വസ്തതയോടെ ചോദിച്ചു... ഞാൻ എന്റെ സ്തിതി പറഞ്ഞു.... ‘എനിയ്ക്ക് ഇവിടം മടുത്തു.... ബിയറിനു ടേസ്റ്റ് ഇല്ല....!! പിന്നെ എന്റെ ഈ ദേശത്തെ കാലാവധി നാളെ കഴിയും...’ അവൾ ഒന്ന് ചിന്തിച്ച ശേഷം ഞാൻ നിൽക്കുന്ന സ്തലത്തെ കുറിച്ച് ചോദിച്ചു... അതിനടുത്തുള്ള ഒരു റെസ്റ്റോറന്റിന്റെ ഡോർ നമ്പർ പറഞ്ഞ്ഞ് 20 മിനിട്ട് ക്ഷമിയ്ക്കാൻ പറഞ്ഞു....


ഞാൻ അവിടെ എത്തി... ചെന്ന പാടെ എന്റെ കലാപരിപാടി ആരംഭിച്ചു... 2 ടിൻ കഴിഞ്ഞപ്പോഴേയ്ക്കും അവൾ വന്നു... ഇപ്പോൾ കുഞ്ഞിപ്പാവാട അല്ല... നല്ല ഒരു ജീൻസ് ആണു വേഷം..


വന്ന പാടെ ശീലം മാറ്റിയ പോലെ ഒരു റൊത്ത്മാൻസ് കത്തിച്ചു.. ഞാൻ പറഞ്ഞു; ‘ഇന്നെന്താ ചിന്തിയ്ക്കാനാണോ ആത്മാവിനു ശാ‍ന്തി കൊടുക്കുന്നത്’ അവൾ ഒന്ന് നീട്ടി പുക ഊതി.... അപ്രതീക്ഷിതമായി കിട്ടിയ പുക ഞാൻ ഒരു ‘ടച്ചിങ്ങ്സ്’ ആക്കി....


ഞാൻ ചോദിച്ചു...’എത്ര കിട്ടി’ അവൾ ബാഗ് തുറന്ന് കുറച്ച് നോട്ട് പുറത്തിട്ടു..അടുത്ത പൂക കൂടി എടുത്ത് അവൾ പറഞ്ഞു.... “ഇത് ഈ ആഴ്ചയിലേയ്ക്ക് തികയും!“

ഞാൻ അടുത്ത ശരം എയ്തു “ ഈ ജോലിയിൽ തൃപ്തിയുണ്ടോ?” മറുപടി ഉടൻ “പിന്നെ.... തീർച്ചയായും” ഇതു നിർത്താൻ ഉദ്ദേശമുണ്ടോ- ഞാൻ ചോദിച്ചു.... അവൽ പറഞ്ഞത് എന്നെ ശരിയ്ക്കും അമ്പരപ്പിച്ചു “എന്റെ ബോയ് ഫ്രണ്ടിന് ഇതിനെക്കുറിച്ച് ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല... പിന്നെ എനിയ്ക്കെന്താ...അവൻ എതിർപ്പ് വന്നാൽ മാത്രം ഞാൻ ചിന്തിയ്ക്കും അന്ന്... പിന്നെ ഞാൻ 5 ദിവസം മാത്രമേ പോകൂ എന്ന് അവനോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്...ശനിയും ഞായറും ഞങ്ങൾ ക്ലബ്, പാർട്ടി, യാത്രകൾ എന്നിവയിൽ” ...


ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ സലാം പറഞ്ഞു..... ഞാൻ അവളോട് എന്നേയ്ക്കുമായി യാത്ര പറഞ്ഞു.... എന്റ്റെ അലച്ചിൽ തുടരുവാനായി... ഇനി കാണില്ലെങ്കിലും അവളെ മറക്കുവാൻ കഴിയുന്നില്ല.... ഇവളെ ഞാൻ എങ്ങനെ ‘വേശ്യ’ എന്ന് മുദ്ര കുത്തും???